Diyalog ve hoşgörü elçileri...

Hepsi de belli bir eğitim ve kültür düzeyinin üstünde, farklı mesleklerden bunca insanı, yabancısı oldukları bir medeniyetin çevresinde kenetleyen şey acaba ne olabilir? Sultanahmet Camii’ni anlatırken gözyaşlarını tutamayan doktoru izlemek, her şeyi açıklamaya yetiyor aslında. Hele o Amerikalı kadın, yeni doğmuş çocuğuna, hiç görmediği halde oyuncak bebeğini hediye eden küçük Türk kızını nasıl da coşkuyla anlatıyordu! İslam’ı yeni tanımış olmanın heyecanı bütün konuşanların yüzlerine yansıyordu. Hemen hemen hepsinin Gülen’den bahsetmesi, galiba her şeyi açıklıyor. Yüz yüze görüşmedikleri bu insana, yeni bir hayata kavuşmalarına sebep olduğu için, minnet duyuyorlardı. Bunu sevgiden başka neyle açıklayabiliriz? “Diyalogun Meyvesi”, geçtiğimiz akşam yalnızca tarihe not düşmekle kalmadı, bu tertemiz harekete dil uzatanlara da net bir cevap oldu. Bu saflığı ve içtenliği hiçbir iftira bulandıramaz. Tarifi mümkün olmayan duyguları bize yaşatan insan(lar)a ne kadar teşekkür etsek azdır. Bugün farkında olsak da olmasak da, tüm dünyada tarihî bir dönüşüme tanıklık ediyoruz. Kim ne derse desin, bu işin yükünü sırtlananlar, güzel başladılar, güzel bitirecekler; bunda hiç kuşkumuz yok. Günü gelince nasılsa her şey açık seçik görünecek. Bulanık suda balık avlamak isteyenlerin çokça ortalıkta göründüğü şimdilerde, sislerin biraz olsun dağılmasını sağlayan böyle bir belgesel hazırladığı için Samanyolu Televizyonu’na teşekkür ediyoruz.

Kaynak: İbrahim Mert, Zaman, 05.05.2005