Künye

Genç adam! Düşün bir yığın dertdi ki asırlık..

Sarmış cemiyeti onulmaz pek çok hastalık.

Milletin heryanı ayrı bir illetle ma’lûl;

Beyinler sarsık, kalbler baygın, devâsı meçhûl..

Meydanlar inliyor; gâyesiz kalabalıklar..

Ve insanlar tıpkı “akvaryumdaki balıklar:”

Şaşkınlıkla gidip kâh sağa tos, kâh sola tos..

Böyle bir topluluk içinde idrâka paydos!

Bunca fezâyîle cemiyet yaşar mı? Heyhât!

Göz görmez, kulak sağır, “kapkaranlık hissiyât..”

Şehirler çirkef oldu, sokaklar zift kanalı;

Gençler serâzât, herşey hürriyet payandalı...

Hayâ yırtılıp gitmiş, iffet ayak altında,

Yalan som altın, aldatma sultanlık tahtında...

Kurt gövdenin içinde yapraklar bir bir solmuş,

Millî ruh derbeder ve millet dâğidâr olmuş...

Genç adam; bu bâdirenin bahâdırı sensin!

Yıllardır, hayâllerde, düşlerde beklenensin...

Doğrul! Kendine gel! Bak tan yeri ağarıyor

Ve ışıklar karanlık ordusunu boğuyor.

Hiç durma koş tulumban elinde dört bir yana!

Göğüsle alevleri bu bir vazife sana!

Yırtılsın bütün zulmetler, belli olsun akyol...

Gel, İslâm emânetin dönmez da’vâcısı ol!

Sensin asırlardan beri beklenen kahraman,

Gel ki, artık dizlerimizde kalmadı derman..!

M.Fethullah GÜLEN