Son günlerde, “Sizler, şunu-bunu, Peygamber’i kabul etmeyeni de Cennete sokuyorsunuz!” diye ısıtılarak yeniden “servis” yapılan bir konu var. Şunu herkes bilmeli ki Efendimiz’in risâletini duyduğu halde bilerek O’nu kabul etmeyen, Cennet yüzü göremez!

Kaldı ki peygamber olduğu sarih nasslarla tebeyyün etmiş olan peygamberlerden herhangi birisini bile inkar eden insan da Cennete giremez. Mesela Hazreti İbrahim, Hazreti Musa veya Hazreti İsa gibi peygamberlerden birisini inkar eden, imandan mahrum kalır ve bu mahrumiyetin onu götüreceği yer de bellidir! Zaten bugün bunu iddia eden hiç kimse yok; varsa da, boşa konuşuyor demektir! Ancak bunu demediği halde “dedi” diyenlerin de mü’mine “iftira” atıp “fitne” ürettiklerini, Kur’ân’ın ifadesiyle adam öldürmekten daha büyük bir suç işlediklerini bilmeleri gerekir.
Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem), peygamberlerin sonuncusudur; O’nunla Allah (celle celâlühü), risâlet kapısını kapatmış ve Kıyâmet’e kadar sadece O’nun hükmünü bâki kılmıştır. Öyleyse O’nun cadde-i kübrasından hariç, hakikat ve necât yolu olamaz!

“Kim, ‘Lâ ilâhe illallah’ derse, Cennete girer!” mealinde ve aynı muhtevayı ifade edene yüzlerce hadis vardır. Başta Buhârî ve Müslim olmak üzere en temel hadis kaynaklarından birisine müracaat eden herkes bunu görebilir. Hatta bazı kaynaklarda bu beyan, “Kudsi Hadis” olarak rivayet edilmektedir. Mü’min olarak bizim yapmamazı gereken, meseleyi başka alanlara çekip saf zihinleri bulandırmak değil, bu beyanlarıyla Efendimiz’in ne demek istediğini anlamak için gayret etmemiz gerekmektedir.

La ilahe illallah” diyenler “Muhammedun Resûlullah” da demeli. Artık bugün eşya ve hâdiseleri didik didik eden pek çok kimse mutlak hakikat olan Allah’a ulaşma yolunda, buna karşılık pozitivizm ve rasyonalizmin getirmiş olduğu “inkâr-ı ulûhiyet” anlayışı da yavaş yavaş yıkılıyor.

Batı âlemindeki ferdi hâdiselerle başlayan, yani James Jean, Eddington, Einstein gibi kimselerin dine yönelişi, şimdilerde kitlevî hüviyet kazanmak üzere..