Eski zamanlarda bir adam varmış. En büyük tutkusu ün kazanmak, herkes tarafından tanınmak, her yerde parmakla gösterilmekmiş. Fakat olumlu yollardan üne kavuşamıyormuş adam, yeteneksizin biriymiş.
Bu adamcık, her ne yolla olursa olsun mutlaka ün kazanmak için sürekli yöntemler tasarlıyormuş.

Bir yol bulmakta gecikmemiş. Hac mevsiminde Zemzem kuyusunun yanına varmış. Kuyunun etrafı mahşer gibi kalabalıkmış. Herkesin gözü önünde Zemzem kuyusuna işemeye başlamış.

Bunu gören kişiler adamı lanetlemişler, engellemek için ellerinden geleni yapmışlar. Yaka paça oradan uzaklaştırmışlar. 
Bu arbede sırasında herkes onu görmüş. Daha sonra da görenler görmeyenlere göstermişler. Tanıyanlar, tanımayanlara adamı gösteriyor “İşte, Zemzem kuyusuna işeyen alçak şu adam!” diyorlarmış.