Bir caminin girişinde yaşlıca bir adam karşıma dikiliverdi. Tanımıştı ve bir şey söylemek istiyordu. Dedi ki: “Nerdeyse yirmi yıldır bu insanlara oy veriyorum; ama hayallerim yıkıldı...” Teskin etmek istedim, fırsat vermedi, “Âlim bir insana bu kadar ağır hakaret etmeye kimin hakkı var kardeşim!” dedi.

Cümleler boğazına düğümleniverdi. Teselli etmek istedim; lakin beni dinleyecek durumda değildi. Cami kapısında rastladığım bu kişi ile birkaç gün önce misafir ettiğim bir yakınımın hissiyatı aynıydı. 85 yaşındaki büyüğüm, “Her namazdan sonra Başbakan’a dua ederdim; şimdi yaptığı hakaretler vicdanımı sızlatıyor...” demişti. Benzer bir hadiseyi geçenlerde katıldığım bir törende yaşadım. Hiç ummadığım bir kalabalığın içinde gözleri ışıl ışıl bir işadamı yanıma yaklaştı ve “Bu nasıl bir aymazlıktır ki, milyonlarca insana ilham kaynağı olmuş bir âlime sürekli hakaret ediliyor?” dedi. Doğru söylüyordu. Bir insana kızabilirsin; ama “âlim müsveddesi”, “sahte peygamber” gibi düzeysiz laflar sarf edemezsin.

Başbakan Erdoğan, 17 Aralık’tan beri kırk beş gündür eline her mikrofonu aldığında namazlardan sonra “Sübhanallah, Elhamdulillah ve Allahu Ekber” der gibi “Çeteler... Örgüt... Paralel devlet...” diyor.

Sonra Haşhaşiler, dış taşeron, ihanet şebekesi, sinsi virüs, şantajcı... diye suçlamalara devam ediyor. Bunları ağzına almadığı ne bir konuşma ne de bir basın toplantısı oldu. O tarihten bu yana bir başbakana 373 defa ‘paralel...’ kelimesi kullandıran somut sebep ne olabilir acaba?

Daha 6 ay önce “Türkiye’nin adını dünyaya duyurdukları, ay-yıldızlı bayrağın, bu aziz milletin büyüklüğünü en uzak ülkelere şerefle taşıdıkları için, şahsım, ülkem ve milletim adına şükranlarımı sunuyorum... Siz arkanıza hazineyi, siz arkanıza kamu bankalarının kaynaklarını almadınız. Siz ideolojiyle yürümediniz...” dediği bir camia için nasıl böyle görüş değiştirebildi? Cemaat ne yaptı? Veya Başbakan, neleri gördü de bu ağır ithamlara girişti?