Üniversite yıllarında  kendilerini “Müslüman Gençlik” diye nitelendiren fakat “Hz.Ebubekir(RA) ‘de bir insandı , Hz.Ali’de (KV) bir insandı , onlarda hatasız değildi” diyen kardeşlerimize hayret ederdik. Peygamber Efendimiz (SAV) ‘me hürmetlerinden dolayı,”inşallah birgün Sahabeyi Kiram’a Kur’anın:”Allah onlardan hoşnut olmuştur, onlar da O'ndan (Allah’tan) hoşnut olmuşlardır” (Tevbe:100) iltifatını anlarlar ve Sahabeyi Kiramın kamet-i kıymetini bilirler” ümidiyle onlar ile irtibatımızı kesmezdik.

Bir gün okulun üst katındaydık. Onu dinliyoruz. Güzel kelimeler, cümleler çiçekleniyor havada. Tatlı bir musiki akıp gidiyor atmosferimizde.

Can kulağıyla dinliyoruz sohbeti. Gözlerimizde manevi bir ışıldı ve kuru dudaklarımız akan kevsere uzanmış, tatlı tatlı yudumluyor.

Hava oldukça sıcak. Yazın bütün şiddeti İzmir'i kavuruyor. Beşinci katın üfül üfül esen rüzgârı bile sıcak nefesiyle yazı soluyor.

Terliyoruz.