Kendi sahasında otoriter önemli mütefekkir ve ilim adamları 19. yüzyılın Fransızca, 20. yüzyılın İngilizce yüzyılları olduğu, dünyaya açılan Türk okulları sayesinde 21. yüzyılın da -inşallah- Türkçe'nin yüzyılı olacağını ifade ettiği bir hakikat karşısında, bu gibi ifadeleri mübalağa görüp "evet, Türkçe'ye hizmet ediliyor ama söylenildiği kadar değil" diyenler olabilir ve bir ölçüde herkes için "tohumda, semaya ser çekmiş, dal-budak salmış ağacı görme" gibi bir basiret ve firaset mükellefiyeti söz konusu olmadığından bu tür düşünceler serdedenlere karşı sükut tercih edilebilir.

Bir önceki yazıda planlı, sistemli karalama faaliyetlerinin arkasında 'alemi nasıl bilirsin, kendin gibi" bakış açısının önemli bir yer tuttuğuna dikkatleri çekmiş ve bu psiko-sosyal saikin bir vechesi üzerinde durmuştuk. Şimdi de aynı başlık çerçevesi içinde ele alınabilecek konunun ayrı bir yönü üzerinde durmak istiyoruz.

Şöyle ki; 'alemi kendisi gibi görme" bakış açısı sadece ahiret inancı, ilahi rıza gibi insanı sonsuzluğa rabtedici dinamiklere inanılmadığından dolayı adanmışlık ve fedakarlık ruhunu anlayamama şeklinde kendini göstermemektedir.